طیبطَیّب مقابل خبیث است. ۱ - طیب در قرآنواژه طیّب در قرآن کریم، صفت خوردنیها و آشامیدنیها اشخاص، همچون مؤمن رفتارها و گفتارها مکانها و غیر آن‌ها از قبیل خاک قرار گرفته است. منظور در این نوشتار، کاربرد نخست است. ۱.۱ - طیباتخوردنی و آشامیدنی طیّب یعنی آنچه که طبع غالب انسانها در مناطق و زمانهای مختلف با نژادها و آیین‌های متفاوت از آن تنفر ندارد؛ بلکه از خوردن و نوشیدن آن لذّت می‌برد. [۱۴]
زبدة البیان، ص ۷۹۴.
البته طیّب در معنای حلال، پاک و نیز چیزی که وجودش برای انسان زیانی ندارد، مانند هوای مطبوع و معتدل نیز به کار رفته است و به چنین هوایی هوای طیّب گفته می‌شود.در مقام نقل حدیث از امامان علیهم السّلام، چنانچه از عنوان «طیّب» استفاده شود، مراد امام هادی علیه السّلام است. [۱۷]
روضة المتقین، ج ۶، ص ۳۳۸.
از احکام عنوان یاد شده در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.خداوند در قرآن کریم، در آیات متعدد از حلال بودن طیّبات سخن گفته است. چنان که در آیات زیادی به روزی دادن طیّبات به بندگان اشاره کرده و فرستادگان خود را به خوردن طیّبات دستور داده و از بهره گرفتن از خبائث (خبیث) منع کرده است. برای تشخیص طیّب از خبیث در مواردی که شرع مقدس بدان تصریح نکرده است، به عرف متوسط عرف بدور از افراط و تفریط که نه اهل دقت در حدّ وسواس است و نه بی مبالات و مسامحه گر رجوع می‌شود. در موارد شک نیز اصل حلیّت جاری می‌گردد. [۲۵]
مهذب الاحکام، ج ۲۳، ص .۱۱۵
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۲۴۶، برگرفته از مقاله«طیب». رده‌های این صفحه : قرآن شناسی | واژگان قرآنی
|