سکرکهسُکُرکَه به معنای فقاع است که بعضی آن را شراب مست کننده معنی کرده‌اند. ۱ - طریقه تلفظ سُکُرکَهسُکُرکَه با ضمّ سین و کاف اول و فتح کاف دوم خوانده می‌شود. ۲ - معنای سُکُرکَهسکرکه(اُسکُرکه) به قول برخى لغویان به معناى فقاع است. برخى دیگر از اهل لغت آن را به شراب مست کننده بر گرفته شده از ذرت تعریف کرده‌اند. بنابر این تعریف، مرادف فقّاع نخواهد بود. [۲]
النهایة (ابن اثیر)، واژه «سکر».
[۴]
مجمع البحرین، واژه «سکرک».
۳ - سُکُرکَه در کلمات فقهااین واژه در کلمات فقها مرادف فقاع به کار رفته است. [۷]
مصباح الفقیه، ج۷، ص۲۳۳.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۹۴. |