زیّزیّ صورت ظاهری و پوشش متناسب را گویند. ۱ - معنای زیزی هيئت، صورت ظاهری و لباس شخص می باشد. ۲ - کاربرد زیّ در فقهعنوان ياد شده در بابهای طهارت، صلات و دیات به کار رفته است. ۲.۱ - زیّ در طهارتبر صاحب عزا مستحب است هنگام تشییع جنازه، متناسب با عزا هيئت خود را تغيير دهد تا مردم او را به اين عنوان بشناسند، مانند آنکه پابرهنه و بدون عبا حضور يابد. اين کار برای غير صاحب عزا کراهت دارد. [۱]
مصباح الفقيه، ج۵، ص۳۶۵-۳۶۶.
۲.۲ - زیّ در صلاتمستحب است انسان با نيکوترين هيئت و پوشش در ميان مردم حاضر شود. [۳]
کشف الغطاء، ج۳، ص۳۴.
پوشيدن لباس شهرت بنابر قول برخی، حرام است. بعضی، لباس شهرت را به لباس خلاف زی متعارف شخص به حسب جنس، رنگ و مانند آن تعريف کرده‌اند. مستحب است نمازگزار هيئتی نیکو داشته باشد. [۵]
وسيلة النجاة، ص۱۴۱.
۲.۳ - زیّ در دیاتچنانچه مسلمانی در سرزمين کفر مسلمانی ديگر را که به زی مشرکان در آمده، به گمان آنکه از مشرکان است بکشد و سپس معلوم شود که وی مسلمان بوده، قصاص نمی‌شود؛ ليکن کفاره قتل خطایی بر عهده‌اش ثابت است. در ثبوت دیه اختلاف است. اکثر فقها آن را ثابت ندانسته‌اند. [۶]
کشف اللثام، ج۱۱، ص۴۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۳۱۹-۳۲۰. |