زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

رجز






به نوعی از شعر که با وزن خاصی که عموما در جنگ و مقام تفاخر و...سروده می شود رَجَز گویند.


۱ - تلفظ وازه



این واژه به فتح راء و جیم و سکون راء خوانده می شود.( رَجَز)

۲ - معنای لغوی رَجَز



رَجَز نوعى شعر است.

۳ - اصطلاح رجز در شعر



رَجَز از نوزده بحر شعر است که وزنش وزن شش مستفعلن مى‌باشد؛ لیکن مراد از آن در این جا شعرى است که جنگجویان در میدان نبرد، در مقام بیان فخر و شرافت خود و اظهار شجاعت و برترى نسبت به دشمن مى‌خواندند.

۴ - ابواب فقهی که از رَجَز بحث شده



عنوان یاد شده در باب تجارت و سبق و رمایه به کار رفته است.

۵ - احکام رَجَز




۵.۱ - رَجَز در جنگ


خواندن رَجَز جهت برانگیختن روح حماسی و تهییج بر جنگ جایز است و از مصادیق غنا به شمار نمى ‌رود.

۵.۲ - رَجَز دز مسابقه


به تصریح برخى، در مسابقه، سخن گفتن به کلامى که خشم رقیب را بر مى‌انگیزد، مانند رَجَز خواندن، ممنوع است.
[۲] تحریر الأحکام ج۳، ص۱۸۲.رجز



۶ - پانویس


 
۱. المکاسب المحرمة (امام خمینی) ج۱، ص۳۴۶.    
۲. تحریر الأحکام ج۳، ص۱۸۲.رجز


۷ - منبع


جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی،فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۶۴.



رده‌های این صفحه : جهاد | شعر | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.