زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

خودرأیی





خودرای بودن دارای آفات و مضرات بسیاری است از جمله خوار شدن، نابودی و فساد رای، نادان جلوه کردن و...؛ امام علی (علیه‌السّلام) در نامه‌ای به مالک اشتر، در ضمن آفات غرور و خود رأیی فرمود: مبادا در بزرگی و عظمت خداوند با او همچشمی کنی و در جبروت و شکوه او به وی همانندی جویی که خداوند هر جباری را خوار می‌سازد و هر خودبینی را بی مقدار.»


۱ - خطر تکیه کردن به رای



«قد خاطر من استغنی برایه؛ کسی که به رای خود اکتفا کند خویشتن را به خطر افکند.»

۲ - نابودی رای



«اللجاجه تسل الرای؛ لجاجت رای را از بین می‌برد.»

۳ - از بین رفتن رای



«الخلاف یهدم الرای؛ مخالفت کردن رای را ویران می‌کند.»

۴ - بی همانندی خدا



«ایاک و مساماه الله فی عظمته، و التشبه به فی جبروته، فان الله یذل کل جبار، و یهین کل مختال؛
امام علی (علیه‌السّلام) در نامه‌ای به مالک اشتر فرمود: مبادا در بزرگی و عظمت خداوند با او همچشمی کنی و در جبروت و شکوه او به وی همانندی جویی که خداوند هر جباری را خوار می‌سازد و هر خودبینی را بی مقدار.»

۵ - نشان نادانی



«لا ترد علی الناس کل ما حدثوک به: فکفی بذلک جهلا؛ هر چه را مردم به تو گویند به نادرستی نسبت مده که این نشان نادانی است.»

۶ - پانویس


 
۱. امام علی علیه‌السلام، نهج البلاغه، حکمت ۲۱۱.    
۲. امام علی علیه‌السلام، نهج البلاغه، حکمت ۱۷۹.    
۳. امام علی علیه‌السلام، نهج البلاغه، حکمت ۲۱۵.    
۴. امام علی علیه‌السلام، نهج البلاغه، نامه۵۳.    
۵. امام علی علیه‌السلام، نهج البلاغه، نامه۶۹.    


۷ - منبع


سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «خودرأیی».    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | خودرایی | رذائل اخلاقی | مقالات اندیشه قم




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.