زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حصار





حصار در اصطلاح فقه نظامی به محاصره‌ کردن دشمنان در منطقه یا در شهری گفته می شود به گونه‌ای که کسی از آن بیرون نرود و کسی هم به آن وارد نشود.


۱ - معنای لغوی



حصار در لغت به معنی قلعه یا محاصره کردن کسی در جنگ آمده است.»

۲ - معنای اصطلاحی



در اصطلاح به محاصره‌کردن دشمنان در منطقه یا در شهری به گونه‌ای که کسی بیرون نرود و کسی هم به آن وارد نشود، گفته می‌شود.

۳ - حصار در قرآن



قرآن مجید در این مورد می‌فرماید:
«خُذُوهُمْ وَ اْحصُرُوهُمْ وَ اقْعُدُوا لَهُمْ کُلَّ مَرْصَدٍ؛ آنان را بگیرید و محاصره کنید و در کمین آنان بنشینید.

۴ - محاصره‌های صدر اسلام



لشکر مسلمانان در غزوه‌های صدر اسلام، در صورت لزوم دشمنان را در محاصره قرار می‌داد، مثل: محاصره طائف، محاصره بنی‌نضیر و قلعه‌های خیبر توسط رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم).

۵ - پانویس


 
۱. تهانوی، محمدعلی، کشایف اصطلاحات الفنون، ج۱، ص۶۷۹.    
۲. توبه/سوره۹، آیه۹.    


۶ - منبع



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : احکام جهاد | اصطلاحات نظامی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.