زمان تقریبی مطالعه: 6 دقیقه
 

جماد





جَماد، از انواع اجسام زمینی و نخستین مولد از موالید سه‌گانه است. خوارزمی جماد را به جسمِ غیرنامی، یا آنچه رشد نمی‌کند و تهانوی آن را به صورت مرکبِ تامِ غیرنامی تعریف کرده است. برخی دیگر چون اخوان الصفا و اکفانی نیز اشاره کرده‌اند که موضوع علم معادن جمادات است. ارسطو تنها در بخشی از «آثار علوی» به خواص عناصرِ چهارگانه پرداخته است. او خواصی مانند خشکی، تری، شکنندگی، حالت‌پذیری، سیالیت، خامی و پختگی (برای میوه‌ها) و ... را عنوان کرده که به‌جز دو خاصیت اخیر باقی دربارۀ معدنیات است. وی در این بخش به تشکیل معدنیات از ترکیب عناصر نیز اشاره کرده است. ابن سینا معادن و آثار علوی را در فن پنجم شفا جای داده، و در بخش معادن به مسائلی چون تشکیل کوهها و سنگها، منافع آنها، انواع جواهر معدنی، استخراج آب، زلزله و جز آن پرداخته است. حکمای اشراق، در تقسیم اجسام، جماد و نبات و حیوان را به سبب نقصی که در جوهر آنها ست، به ترتیب در پایین‌ترین طبقـۀ سلسلۀ وجـود قـرار می‌دهند، با این حال، حکمای اشراق جمادات را نیز دارای جلوه‌ای از انوار الٰهی دانسته‌اند.


۱ - معرفی اجمالی



جَماد، از انواع اجسام زمینی (جسم
[۱] .Aristotle، Meteorologica، tr. H. D. P. Lee، London، ۱۹۵۲
) و نخستین مولد از موالید سه‌گانه است.

۲ - آراء فلاسفه



فیلسوفان طبیعی تعریف مشخصی از این واژه به دست نداده‌اند و تنها اشاره‌های اندکی در برخی از کتابهای طبقه‌بندیِ علوم و مصطلحاتِ علوم در این باره می‌توان یافت.

۲.۱ - خوارزمی و تهانوی


برای نمونه، خوارزمی جماد را به جسمِ غیرنامی، یا آنچه رشد نمی‌کند ، و تهانوی آن را به صورت مرکبِ تامِ غیرنامی
[۳] تهانوی، محمد اعلى، کشاف اصطلاحات الفنون، ج۲، ص۱۵۱۲.
تعریف کرده است.

۲.۲ - اخوان الصفا


برخی دیگر چون اخوان الصفا و ابن اکفانی
[۵] ابن اکفانی، محمد، ارشاد القاصد، ص۶۶.
نیز اشاره کرده‌اند که موضوع علم معادن جمادات است.

۲.۳ - ارسطو


ارسطو دربارۀ معادن اثر مشخصی تألیف نکرده، و تنها در بخشی از «آثار علوی» به خواص عناصرِ چهارگانه پرداخته است. او خواصی مانند خشکی، تری، شکنندگی، حالت‌پذیری، سیالیت، خامی و پختگی (برای میوه‌ها) و ... را عنوان کرده که به‌جز دو خاصیت اخیر باقی دربارۀ معدنیات است. وی در این بخش به تشکیل معدنیات از ترکیب عناصر نیز اشاره کرده است
[۶] .مقالۀ IV ،Aristotle، Meteorologica، tr. H. D. P. Lee
.

۲.۴ - ابن سینا


این نوع بررسی دربارۀ معدنیات در آثار فلاسفۀ مسلمان و از آن جمله در شفای ابن سینا نیز به چشم می‌خورد. او معادن و آثار علوی را در فن پنجم این کتاب جای داده، و در بخش معادن به مسائلی چون تشکیل کوهها و سنگها، منافع آنها، انواع جواهر معدنی، استخراج آب، زلزله و جز آن پرداخته است
[۷] ابن سینا، حسین، الشفاء، معادن و آثار علوی، ص۳-۳۲.
.

۲.۵ - شیخ اشراق


حکمای اشراق، در تقسیم اجسام، جماد و نبات و حیوان را به سبب نقصی که در جوهر آنها ست، به ترتیب در پایین‌ترین طبقـۀ سلسلۀ وجـود قـرار می‌دهند
[۸] شیخ اشراق، شهاب‌الدین، حکمة الاشراق، مجموعۀ مصنفات، ص۱۶۵-۱۶۷.
.

۲.۶ - ملاصدرا


صدرالدین شیرازی نیز در بیان تقسیم موجودات بر پایۀ مراتبِ کمالِ آنها، جمادات را دسته‌ای از اجسام دانسته که از مراتب کمال تنها از صورت ــ که نگهدارنده از تباهی است ــ بهره‌مندند و از این‌رو، در پایین‌ترین رتبه قرار دارند.

۲.۷ - نظریه عارفان


با این حال، حکمای اشراق جمادات را نیز دارای جلوه‌ای از انوار الٰهی دانسته‌اند (
[۱۰] شیخ اشراق، شهاب‌الدین، حکمة الاشراق، مجموعۀ مصنفات، ص۱۶۵-۱۶۷.
، که بهرۀ هر طبقه از موجودات را از نور بیان می‌کند). همچنین با استناد به برخی آیات قرآن که به تسبیح همۀ موجودات اشاره می‌کند ، بـرخـی از عـارفـان جمـادات را نیز تسبیح‌گوی خداوند شمرده‌اند، و به این ترتیب، برای آنها قدرت درک و معاد قائل شده‌اند
[۱۲] ابن عربی، محیی‌الدین، فی تفسیر و اشارات القرآن، ج۲، ص۵۴۳-۵۵۴.
[۱۴] مولوی، جلال‌الدین، مثنوی معنوی، ص۵۸.
.

۲.۸ - فلاسفه مشاء


حال آنکه برخلاف آنها، فلاسفۀ مشاء به این اعتبار که برای درک باید صورت مدرَک نزد مدرِک حاضر باشد، جمادات را فاقد قدرت درک و معرفت دانسته‌اند
[۱۶] قطب‌الدین شیرازی، محمود، درة التاج، ج۱، ص۴۶.
.

۳ - فهرست منابع



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
(۱) آملی، سید حیدر، جامع الاسرار، به کوشش هانری کربن و عثمان اسماعیل یحیى، تهران، ۱۳۶۸ش.
(۲) ابن اکفانی، محمد، ارشاد القاصد، به کوشش روئر، کلکته، ۱۸۴۹م.
(۳) ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفاء، معادن و آثار علوی، به کوشش ابراهیم مدکور، قم، ۱۴۰۵ق.
(۴) ابن عربی، محیی‌الدین، فی تفسیر و اشارات القرآن، به کوشش محمود محمود غراب، دمشق، ۱۴۱۰ق / ۱۹۸۹م.
(۵) تهانوی، محمد اعلى، کشاف اصطلاحات الفنون، به کوشش اشپرنگر، کلکته، ۱۸۶۲م.
(۶) خوارزمی، محمد، مفاتیح العلوم، به کوشش فان فلوتن، لیدن، ۱۹۶۸م.
(۷) اخوان الصفا، مجموعه ای از مؤلفین، رسائل اخوان الصفا، قم، ۱۴۰۵ق.
(۸) سهروردی، یحیى، حکمة الاشراق، مجموعۀ مصنفات، به کوشش هانری کربن، تهران، ۱۳۷۲ش، ج ۲.
(۹) ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، الاسفار الاربعه، تهران، ۱۳۷۸ق.
(۱۰) قرآن کریم.
(۱۱) قطب‌الدین شیرازی، محمود، درة التاج، به کوشش محمد مشکوٰة، تهران، ۱۳۱۷-۱۳۲۰ش.
(۱۲) مولوی، جلال الدین، مثنوی معنوی، به کوشش نیکلسن، تهران، ۱۳۶۳ش.
(۱۳) خواجه نصیرالدین طوسی، محمد، شرح الاشارات، شرح الاشارات، ضمن الاشارات و التنبیهات ابن سینا، قم، ۱۴۰۳ق.
(۱۴) .Aristotle، Meteorologica، tr. H. D. P. Lee، London، ۱۹۵۲

۴ - پانویس


 
۱. .Aristotle، Meteorologica، tr. H. D. P. Lee، London، ۱۹۵۲
۲. خوارزمی، محمد، مفاتیح العلوم، ص۱۶۱.    
۳. تهانوی، محمد اعلى، کشاف اصطلاحات الفنون، ج۲، ص۱۵۱۲.
۴. اخوان الصفا، مجموعه ای از مؤلفین، رسائل اخوان الصفا، ج۱، ص۴۰۸.    
۵. ابن اکفانی، محمد، ارشاد القاصد، ص۶۶.
۶. .مقالۀ IV ،Aristotle، Meteorologica، tr. H. D. P. Lee
۷. ابن سینا، حسین، الشفاء، معادن و آثار علوی، ص۳-۳۲.
۸. شیخ اشراق، شهاب‌الدین، حکمة الاشراق، مجموعۀ مصنفات، ص۱۶۵-۱۶۷.
۹. ملاصدرا، محمد، الاسفار الاربعه، ج۷، ص۱۵۱.    
۱۰. شیخ اشراق، شهاب‌الدین، حکمة الاشراق، مجموعۀ مصنفات، ص۱۶۵-۱۶۷.
۱۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۴۴.    
۱۲. ابن عربی، محیی‌الدین، فی تفسیر و اشارات القرآن، ج۲، ص۵۴۳-۵۵۴.
۱۳. آملی، سید حیدر، جامع الاسرار، ص۵۸.    
۱۴. مولوی، جلال‌الدین، مثنوی معنوی، ص۵۸.
۱۵. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد، شرح الاشارات، ج۲، ص۳۰۸-۳۱۳.    
۱۶. قطب‌الدین شیرازی، محمود، درة التاج، ج۱، ص۴۶.


۵ - منبع



حنیف قلندری، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «جماد».    


رده‌های این صفحه : طبیعیات فلسفه | علوم طبیعی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.