زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ترفع





خودداری از پذیرش یا انجام دادن کاری به جهت برتر دیدن خود از آن کار را ترفّع گویند. از آن به مناسبت در باب زکات و وکالت سخن رفته است.


۱ - ترفّع در باب زکات



به فقیری که به جهت علوّ نفس از پذیرش زکات خودداری می‌کند جایز است بدون اعلام زکات بودن مال، آن را به عنوان هدیه به او بدهند؛ بلکه این‌گونه زکات دادن، مستحب است و اعلام زکات بودن مال پرداختی به چنین کسی کراهت دارد.

۲ - ترفّع در باب وکالت



کسی که از سوی دیگری در کاری وکیل شده است، نمی‌تواند فرد دیگری را در آن کار وکیل کند، مگر با اجازۀ موکّل؛ به صراحت یا ظاهر حال و یا به قراین، مانند آنکه شأن وکیل از مباشرت در کار واگذاری به وی بالاتر باشد و موکّل نیز آن را بداند.

۳ - پانویس


 
۱. جواهر الکلام ج۱۵، ص۳۲۴.    
۲. کتاب الزکاة (شیخ انصاری)، ص۲۷۰.    
۳. الروضة البهیة ج۴، ص۳۷۵.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۴۵۱.    


رده‌های این صفحه : زکات | فقه | وکالت




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.