ترادف (منطق)ترادف، از اصطلاحات علم منطق بوده و به رابطه ميان الفاظ متکثر داراى معناى واحد، اطلاق می‌شود. ۱ - توضیح اصطلاحهر گاه براى يک معنا چندين لفظ وضع شده باشد؛ مانند: اسب و باره براى اسب (در فارسى) و مانند: غضنفر، اسد، ليث، حارث، حيدر و ضيغم براى شير درنده (در عربى). الفاظ ياد شده را «مترادف» و نسبت بين آنها را «ترادف» مى‌نامند. ۲ - کاربردترادف، به اسامي اختصاص ندارد. افعال و حروف هم مى‌توانند مترادف باشند. [۴]
مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۴۰.
[۵]
سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومه (نطق)، ص۱۰۷.
[۶]
قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۴۱
۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ترادف»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|