تجافیفتجافیف در اصطلاح نظامی، یعنی پوششی مانند زره که جنگاوران قدیم به هنگام جنگ می‌پوشیدند و بر روی اسب می‌افکندند تا از مجروح شدن در امان باشند. ۱ - معنای لغویتَجْفافْ (به کسر و فتح اوّل) از مادّه جَفَّ یا جُفَّ و جمع آن تجافیف است. جُف یعنی غلاف شکوفه خرما، پوست غنچه ناشکفته. [۱]
جعفری‌تبریزی، محمدتقی، حسن‌زاده آملی، حسن، معلوف، لویس، فرهنگ جامع عربی- فارسی، مادّه جفّ، مترجم احمد سیاح.
پوششی است که شکوفه و غنچه را از آفات حفظ می‌کند. جَفّفَ الفرس یعنی به اسب تجفاف پوشاند. [۲]
جعفری‌تبریزی، محمدتقی، حسن‌زاده آملی، حسن، معلوف، لویس، فرهنگ جامع عربی- فارسی، مادّه جفّ، مترجم احمد سیاح.
۲ - معنای اصطلاحیتَجْفافْ یعنی برگستوان (پوششی که جنگاوران قدیم به هنگام جنگ می‌پوشیدند) مانند زره و پوششی که در قدیم به هنگام جنگ بر روی اسب می‌افکندند [۳]
جعفری‌تبریزی، محمدتقی، حسن‌زاده آملی، حسن، معلوف، لویس، فرهنگ جامع عربی- فارسی، مادّه جفّ، مترجم احمد سیاح.
تا از مجروح شدن در امان باشند.۳ - یکی از آداب جنگدر آداب جنگ آمده است که هنگام حمله به دشمن ابتدا نیروهایی که زره کامل پوشیده‌اند (خود و مرکبشان زرهی است) به دشمن حمله کنند و پس از آن دیگر نیروها به حمله دست زنند. [۵]
معین، محمد، فرهنگ معین، ج۱، ص۵۱۰.
۴ - پانویس
۵ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۳۳-۳۴. |