استقرائیاتاستقرائیات یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای قضایای پذیرفته‌شده از سوی عموم مردم به سبب استقراء؛ از مصادیق مشهورات است. ۱ - توضیح اصطلاحاستقرائیات از گونه‌های مشهورات و آن قضایایی است که عامه مردم، خواه بر اثر استقرای تام و خواه ناقص، آنها را پذیرفته‌اند؛ همانند حکم به اینکه «تکرار یک عمل ملالت‌آور است» و «حاکم فقیر، ستمگر است» و بسیاری دیگر از این‌گونه ضرب‌المثل‌های اجتماعی، و اخلاقی و… که در بین مردم، مشهور و پذیرفته شده است. توده مردم در بسیاری از موارد برای پذیرش یک قضیه به وجود یک یا چند مثال اکتفا می‌کنند و اگر با مورد نقض آشکاری برخورد نکنند آن قضیه نزدشان مشهور می‌شود؛ مثلاً اروپائیان عدد سیزده را شوم می‌دانند، چون در یک یا چند مورد، مقارن با این عدد، حادثه ناگواری اتفاق افتاده است. همچنین عرب‌ها صدای کلاغ و صیحه جغد را شوم می‌دانند. این نوع قضایا را استقرائیات می‌نامند. [۱]
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۳۵۲.
[۳]
صلیبا، جمیل، فرهنگ فلسفی، ص۱۳۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «استقرائیات»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۳۰. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|