تغیر مسیر یافته از - استطاله
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

صفت استطاله





صفت استطاله، امتداد صوت از اول کناره زبان تا آخر آن؛ صفت ویژه حرف «ض» است.


۱ - معنای لغوی و اصطلاحی



«استطاله» در لغت به معنای کشیدن و طلب کشیدن و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از امتداد صوت از اول کناره زبان تا آخر آن. این حالت فقط در حرف «ض» هست؛ زیرا مخرج حرف «ض» امتداد می‌یابد تا به مخرج «ل» متصل شود؛ به عبارت دیگر، طولانی بودن نسبی مخرج «ض» سبب امتداد صدا در چنین حالتی می‌شود و همین پدیده را «استطاله» می‌گویند.

۲ - معنای دیگر



در برخی از منابع، «استطاله» به کشیدن زبان هنگام تلفظ حرف «ض» معنا شده است. استطاله از صفات فرعی حروف است.
[۱] جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
[۲] محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۵۰.


۳ - عناوین مرتبط



حرف استطاله.

۴ - پانویس


 
۱. جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
۲. محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۵۰.


۵ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «صفت استطاله».    


رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.