استراحتآسودن و رفع خستگی را استراحت گویند. از آن به مناسبت در باب‌های صلات، حج و احیاء موات سخن رفته است. ۱ - استراحت در بین طوافاستراحت در بین طواف به اندازه‌ای که موالات بر هم نخورد، جایز است. ۲ - استراحت در صفا و مروهنشستن بر صفا یا مروه و نیز بین صفا و مروه هنگام سعی برای استراحت به قول مشهور، جایز است. ۳ - توقف در معابر عمومی برای استراحتتوقّف در معابر عمومی به‌انگیزۀ استراحت در صورت مزاحمت نداشتن برای ره‌گذران، جایز است. ۴ - اختصاص حق نسبت به مکان در مکان عمومیاگر کسی در مکان عمومی که متعلّق حق دیگران نیست، برای استراحت و مانند آن بنشیند، کسی حق ندارد او را از آن مکان بلند کند، ولی چنانچه خود، مکان را ترک کند، دیگر نسبت به آن حقّی ندارد. ۵ - استراحت حاجی در ابطحبه قول مشهور، استراحت حاجی در ابطح برای مدّتی کوتاه مستحب است. ۶ - جلسه استراحت در نمازجلسۀ استراحت در نماز، مستحب است. ۷ - پانویس
۸ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۳۷. |