اتیاناتیان در لغت به معنای آمدن است. ۱ - معنای اصطلاحی اتیانجماع، وطی، آرمیدن با زن، و به این معنی به طریق کنایه در کتب فقه مستعمل [۱]
لغت نامه دهخدا.
است.۲ - معانی مستعمل واژه اتیان در قرآندر قرآن مجید فعل «أتی» در معنای وطی استعمال شده است، مانند: «و یسألونک عن المحیض قل هو اذی... فاتوهن من حیث امرکم الله». مرحوم طبرسی در مجمع البیان می‌نویسد: «فأتوهن: فجامعوهن و هو اباحة». [۳]
مجمع البیان چاپ بیروت ۱۳۸۰ هـ. ج۲، ص۲۱۳.
و در کتاب تاج العروس چنین افاده می‌کند: «و یکنی بالاتیان عن الوطء» و منه قوله تعالی: «أتأتون الذکران». [۴]
تاج العروس چاپ بیروت ۱۳۸۶ هـ. ق ج۱۰، ص۹.
و «هو من احسن الکنایات».و در کتاب المصباح المنیر. [۶]
المصباح المنیر، ص۴.
این مدعا را تأیید می‌کند بدین تعبیر: "اتی الرجل زوجته اتیانا کنایة عن الاجماع...".۳ - پانویس
۴ - منبعتونهای، مجتبی، فرهنگ‌نامه حج، ص۳۲. |