نهی اصلینهی اصلی به نهی مستفاد از خطاب مستقل شرعی اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفنهی اصلی، مقابل نهی تبعی بوده و به نهیی گفته می‌شود که از خطاب مستقل شرعی به دست می‌آید، مثل:«لا تکذب»، که خطابی مستقل است و بر نهی از دروغ و حرمت آن دلالت می‌کند؛ به عبارت دیگر، این نهی از خطابی مستقل و از راه دلالت مطابقی به دست آمده است؛ به خلاف نهی تبعی که خطاب مستقلی برای آن نیست. ۲ - نهی اصلی در خطابات مولابنابراین، هرگاه مولا به چیزی اراده خاص داشته باشد و سپس با خطابی مستقل و به کمک دلالت مطابقی از آن نهی نماید و مبغوض بودن آن را در نزد خود اعلام کند، این نهی اصلی است، چه نفسی باشد، مثل:نهی از سجده برای بت ، و چه غیری باشد، مثل:نهی از خواندن نماز در لباسی که از پوست حیوان حرام گوشت تهیه شده است. [۲]
تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۸.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۰، برگرفته از مقاله «نهی اصلی». رده‌های این صفحه : نواهی
|