نقض اجمالینقض اجمالی به ناتمام دانستن مقدمه‌ای غیر معیّن از مقدمات یک دلیل اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفنقض اجمالی، مقابل نقض تفصیلی ، و به معنای منع مقدمه‌ای غیر معین از مقدمات دلیل است، مانند این که گفته شود:«لیس دلیلک بجمیع مقدماته صحیحا؛ برخی از مقدمات دلیل شما صحیح نیست و در آن کمبودی وجود دارد»؛ البته نقض اجمالی، به شاهد(قرینه و دلیل) خاصی نیاز دارد که عبارت است از اثبات تخلف حکم از دلیل یا اثبات محال بودن لازمه دلیل . [۱]
تهانوی، محمد اعلی بن علی، کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم، ج۲، ص۱۴۱۰.
۲ - نکتهنقض اجمالی معنای دیگری نیز دارد که فراگیرتر از معنای یاد شده، می‌باشد. [۲]
جرجانی، محمد بن علی، کتاب التعریفات، ص۱۰۸.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نقض اجمالی». رده‌های این صفحه : نقض
|