میرزا محمدحسین مدرس کهنگیسیدمحمدحسین بن محمدابراهیم طباطبایی مدرس کهنگی اصفهانی، عالم فاضل جلیل در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیحاج میرزا محمّدحسین مدرّس کهنگی بن سیّدمحمّدابراهیم بن سیّدعلی طباطبائی، عالم فاضل جلیل. در سال ۱۲۸۸ق در «کَهَنگ بَرزاوَند» از توابع اردستان متولّد شده و در اصفهان نزد حاج میرزا بدیع درب امامی، میرزا ابوالمعالی کلباسی، میرزا محمدهاشم چهارسوقی، شیخ محمّدعلی ثقةالاسلام، شیخ محمّدتقی آقانجفی، حاج‌آقا نوراللّه نجفی، میرزاابوالقاسم رشتی، آخوند کاشی و جهانگیرخان قشقایی به تحصیل پرداخت و سپس به عتبات عالیات رفته و نزد آیات عظام و علمای اعلام حاج‌آقا رضا همدانی، آخوند ملّامحمّدکاظم خراسانی و آقاسیّدمحمّدکاظم طباطبائی یزدی کسب فیض نموده است. وی در سال ۱۳۲۱ق به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد علی (علیه‌السّلام) اقامه جماعت نموده و در مدارس دینی اصفهان تدریس نموده و بدین جهت به «مدرس کَهَنگی» معروف شده است. او از طریق املاک موروثی در زادگاه خود امرار معاش می‌کرده و از دریافت و مصرف وجوه شرعی و یا امرار معاش از راه رفع خصومات و امثال آن خودداری می‌نموده است. بالاخره در ۱۷ جمادی الثّانیه سال ۱۳۷۶ق در اصفهان وفات یافته و در ضلع شمالی قبرستان عمومی جنب مصلای تخت فولاد مدفون گردید. مرحوم مدرّس کَهَنگی تقریرات دروس اساتید خود در نجف اشرف مانند آخوند خراسانی و آقاسیّدکاظم یزدی را نوشته و رساله‌ای در معنی «بداء» به نام «هدیة الوری در شرح بداء» تالیف کرده که در سال ۱۳۷۷ق به طبع رسیده است. [۱]
رفیعی‌مهرآبادی، ابوالقاسم، آتشکده اردستان، ج۲، ص۳۰۶-۳۰۷.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۳۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۰۸. رده‌های این صفحه : عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایران سده چهاردهم(قمری) | عالمان سده چهاردهم(قمری) | فضلای اصفهان | فضلای اصفهان سده چهاردهم(قمری) | فضلای ایران | فضلای ایران سده چهاردهم(قمری)
|