زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

منجزیت قطع





منجّزیت قطع به سببیت قطع در تنجّز تکلیف شرعی اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



منجّزیت قطع، مقابل معذّریت قطع و از لوازم قطع بوده و به معنای قطعیت یافتن تکلیف در حق مکلف ، به سبب قطع است. منجّزیت در جایی است که آخرین مرحله از مراحل توجه تکلیف به مکلف ( اقتضا ، انشا ، فعلیت و تنجز ) کامل می‌شود، و این امر، سبب قطع عذر مکلف می‌گردد، زیرا تکلیف در حق او مسلّم شده و قطع او با واقع نیز مطابق می‌باشد، بنابراین هیچ گونه عذری در ترک تکلیف و مخالفت با قطع ندارد و چنان چه با آن مخالفت نماید، سزاوار عقوبت است.
[۴] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۱۷۱.


۲ - پانویس


 
۱. اصفهانی، محمدحسین، نهایة الدرایة فی شرح الکفایة، ج۳، ص۱۲.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۲۳۰.    
۳. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۱۷۲.    
۴. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۱۷۱.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۰۴، برگرفته از مقاله «منجزیت قطع».    

رده‌های این صفحه : حجیت قطع‌




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.