مد اصلیمد غیرمتوقف بر سبب خاص را مد اصلی گویند. ۱ - اقسام مدمد را به طور کلی بر دو نوع شمرده‌اند: ۱. مد اصلی؛ ۲. مد فرعی . ۲ - تعریف مد اصلیمد اصلی، که به آن مد ذاتی و طبیعی هم گفته می‌شود، مدی است که بر سببی متوقف نیست و آن گاه که پس از حرف مد ، هیچ سببی از اسباب مد نیاید، حرف مد برای تلفظ و ادا مقداری کشش لازم دارد، که به آن مد طبیعی گویند؛ ۲.۱ - مثالمانند «الف» در «نوحیها» و «آتونی». این مد را «اصلی» گفته‌اند؛ زیرا اصل است برای مد فرعی، و «طبیعی» و «ذاتی» گفته‌اند؛ چون طبیعت و ذات حرف به این مقدار از کشش نیاز دارد. ۳ - اقسام مد اصلیمد اصلی خود بر دو نوع است: ۱. مدی که هم در حالت وقف و هم در حالت وصل وجود دارد؛ مانند: «الف» در «عالمین» و «ی» در «فیها»؛ ۲. مدی که فقط در حالت وصل وجود دارد و در حالت وقف از بین می‌رود؛ مانند: «یا» در «به» و «الف» در «علیها». [۱]
خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۲۰-۲۱.
[۲]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۱۰۰.
[۳]
صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۱۰۱-۱۰۲).
[۴]
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۸۶.
[۵]
محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۳۰.
[۶]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص (۱۷۹-۱۸۴).
۴ - عناوین مرتبطمد فرعی . ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مد اصلی». |