زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

محمدعظیم اکسیر اصفهانی





محمدعظیم اکسیر اصفهانی، شاعر ادیب قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



محمّدعظیم اصفهانی متخلّص به «اکسیر»، شاعر ادیب قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است. وی نزد محمّدنصیر فایض ابهری فنون شعر و ادب را آموخته و سپس به هندوستان رفته و ملازمت نظام‌الملک آصف‌جاه و صغدر جنگه را اختیار کرده و عاقبت در سال ۱۱۶۹ق در بنگاله وفات یافته است.
[۲] معانی، احمد گلچین، کاروان هند، ج۱، ص۸۲.
[۳] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا: ذیل «اکسیر اصفهانی»، ص۳۱۹۴.
[۴] تفضلی، آذر، فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۳۳۵.

دیوان اشعار او شامل ۹۳۲۶ بیت در کتابخانه میرزا جعفر سلطان القرائی تبریزی وجود داشته و شاعر در آخر آن نوشته است:

«حرره العبد الفقیر محمّدعظیم الاکسیر فی قریه کالبی من بلاد هند فی ۱۱۵۰».
نسخه دیگری از دیوان اکسیر به شماره ۹۰۲۳ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است.
[۶] حائری، عبدالحسین، فهرست کتابخانه مجلس، ص۳۶۳.
«مثنوی شاهد و مشهود» هم از منظومه‌های اوست که در کتابخانه معتمدالدّوله فرهاد میرزا وجود داشته است. این بیت از اوست:

"جلوه آن سرو قامت دیده‌ام ••• من به چشم خود قیامت دیده‌ام".

۲ - پانویس


 
۱. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۱۶۵-۱۶۶.    
۲. معانی، احمد گلچین، کاروان هند، ج۱، ص۸۲.
۳. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا: ذیل «اکسیر اصفهانی»، ص۳۱۹۴.
۴. تفضلی، آذر، فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۳۳۵.
۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۹، ص۸۸.    
۶. حائری، عبدالحسین، فهرست کتابخانه مجلس، ص۳۶۳.


۳ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۴۸.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.