محمدباقر بن حسین‌علی صدیقین اصفهانیحاج شیخ محمّدباقر بن ملّاحسین‌علی صدیقین، عالم فاضل متقی در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیحاج شیخ محمّدباقر بن ملّاحسین‌علی صدیقین، عالم فاضل متقّی. در سال ۱۳۰۷ش در اصفهان متولّد شد و نزد پدر بزرگوار خود و همچنین حضرات آیات شیخ‌هبةاللّه هرندی، شیخ محمدحسین مشکینی، حاج آقا جمال‌الدین خوانساری، آقامیرزا‌هاشم خوانساری، سیدمحمدباقر ابطحی سدهی، شیخ محمدرضا جرقویه‌ای، سیدعلی‌اصغر برزانی، سیّدصدرالدّین کوپائی، شیخ محمود مفید، حاج‌آقا حسین خادمی، میرزا علی آقا شیرازی، سیدعبدالحسین طیب، حاج میر سیّد علی مجتهد نجف آبادی و حاج آقا رحیم ارباب به تحصیل پرداخت و به مدارج عالی علم و فضل نائل شد. همچنین از درس میرسیّد علی بهبهانی و حاج آقا حسین بروجردی بهره برد. ایشان علاوه بر مهارت در فقه و اصول و حکمت، در علوم غریبه نیز ماهر بوده و به وعظ و خطابه نیز می‌پرداخته و در تعبیر رؤیا و استخاره نیز زبانزد خاص و عام بود. وی اغلب در مسجد درکوشک به اقامه جماعت می‌پرداخت و در منزل به تدریس فقه، کلام و اخلاق مشغول بود. ۲ - وفاتاو عالمی وارسته و همچون پدر بزرگوار خود مرجع حل مشکلات مردم بود و سرانجام در شنبه ۵ جمادی الثّانی ۱۴۱۴ق وفات یافته و پس از تشییع باشکوه توسط مردم اصفهان به تخت فولاد حمل و جنب مرقد پدر بزرگوارش در تکیه کازرونی مدفون گردید. [۱]
ریاحی، محمدحسین، روضه رضوان، ص۲۲۲-۲۱۵.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۹۱-۹۲. |