محمد بن خالد برمکی

---

برمکیان، خاندان بانفوذ ایرانی در دستگاه خلافت عباسی و صاحبان املاک بسیار در حرمین است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، محمد بن خالد برمکی است.

۱ - حاجب هارون

---

محمد بن خالد، برادر یحیی بن خالد برمکی که در۱۷۲ حاجب هارون شد، او به بخل شهرت داشت. محمد بن خالد تنها برمکیی بود که از خشم هارون مصون ماند و با فرزندانش امان یافت. گرچه در ۱۷۹ از حاجبی خلع شد. اما نام او در میان همراهان خلیفه در حج قبل از ایقاع آمده است. علی‌الخصوص که در منابع بر درستی اعتقاد وی و دور بودنش از افکار زندقه تأکید شده است. گویا در طب دستی داشته، زیرا رازی از آثار او بهره برده است.

۲ - تاریخ وفات

---

محمد بن خالد ظاهراً در اواخر قرن دوم درگذشته است.

۳ - فرزندان یحیی

---

از پسران یحیی دو تن، محمد و موسی، در فرجام شوم با پدر و برادران سهیم بودند اما در پایان ایقاع زنده ماندند و آزاد شدند. آن دو در حکومت طبرستان با یکدیگر شریک بودند. از حکمروایی آنان چندان به‌خوبی یاد نشده است. محمد که در حکومت امین از زندان آزاد شد، به توصیه سهل، نزد طاهر به خراسان رفت و در زمره سران سپاه او در آمد و تا کشته شدن طاهر با او بود؛ بدین ترتیب، از مردی دیوانی به عنصری لشکری تبدیل شد. محمد بن یحیی همانند دیگر برمکیان توانگر اما، بر خلاف آنان، بخیل بود.

۴ - پانویس

---