مبین مفردمبیَّن مفرد، لفظ مفرد دارای معنای روشن می‌باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفمبیّن، مقابل مجمل ، گاهی مفرد است و گاهی مرکب . مبیّن مفرد، لفظی است که دارای معنای واضح و آشکار بوده و هیچ گونه ابهام و اجمالی در آن نمی‌باشد، مانند:ضارب، عالم و کاتب. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۸۷، برگرفته از مقاله «مبیَّن مفرد». رده‌های این صفحه : مبین
|