زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

قیاس ضمیر





قیاس ضمیر، به‌معنای قیاسی غالباً خطابی با کبرای محذوف به سبب وضوح یا به غرض اخفای کذب آن است.


۱ - توضیح اصطلاح



در اصطلاح رایج و شایع، قیاس ضمیر را قیاسی دانسته‌اند که کبرای آن حذف شده باشد؛ مانند: "فلانی شب‌ها پرسه می‌زند پس دزد است". در اینجا کبرا (هر کسی شب‌ها پرسه بزند دزد است) حذف شده است. حذف کبرا هم یا به دلیل واضح بودن آن، و جهت رعایت اختصار در گفتار است، و یا به منظور پوشاندن کذب کبرا است.
اما در کاربردی دیگر (که کمتر رایج است) قیاس ضمیر شامل مواردی می‌شود که کبرا و یا صغرای آن حذف شده باشد.
صاحب کتاب "المنطق" در همراهی با مشهور، اصطلاح "قیاس ضمیر" را اختصاص به قیاسی می‌دهد که فقط کبرای آن حذف شده باشد و قیاسی را که نتیجه و یا یکی از مقدمات آن حذف شده باشد "قیاس مضمر" می‌خواند.
[۴] شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۱۴۷.
[۵] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۳۲.


۲ - کاربرد در قالب قیاس خطابی



قیاس ضمیر اغلب در قیاس خطابی به کار می‌رود؛ چرا که معمولا شنوندگان از شنیدن سخنانی که به شکل قیاس کامل منطقی گفته می‌شود خسته می‌شوند از این رو جهت روان بودن و سادگی بیان و رعایت اختصار (در صورت واضح بودن کبرا) و یا پوشانیدن کذب کبرا، آن را حذف می‌کنند. البته گاهی کبرا در قیاسات غیر خطابی هم حذف می‌شود اما فقط به سبب واضح بودن کبرا، و به منظور رعایت اختصار.
[۸] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۷.
[۹] شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات، ص۶۸.
[۱۰] خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۱۷۵.


۳ - اقسام قیاس ضمیر



برای قیاس ضمیر اقسامی برشمرده‌اند؛ مثل قیاس دلیل و قیاس علامت.
[۱۱] ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، ص۱۹۰.
[۱۴] ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۲۷۱-۲۷۳.


۴ - مستندات مقاله



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• خوانساری، محمد، منطق صوری.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق).
• شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات.
• ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل.
مظفر، محمدرضا، المنطق.    
• ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة.    
علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    

۵ - پانویس


 
۱. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۲۹۵.    
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۳۹.    
۳. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة، ص۱۰۸.    
۴. شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ص۱۴۷.
۵. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۳۲.
۶. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۳۸.    
۷. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۳۶.    
۸. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۷.
۹. شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات، ص۶۸.
۱۰. خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۱۷۵.
۱۱. ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، ص۱۹۰.
۱۲. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۱۹۰.    
۱۳. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۸۱.    
۱۴. ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۲۷۱-۲۷۳.


۶ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «قیاس ضمیر»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۳/۲۹.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.