زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قطع متعارف





قطع به حکم شرعی از راه‌های متعارف را قطع متعارف گویند.


۱ - تعریف



قطع متعارف، قطع به حکم شرعی واقعی است که از راه‌ها و اسباب متعارف و مورد قبول شرع و عقلا برای مکلفِ متعارف به دست می‌آید.

۲ - توضیح



نوع مردم و بیشتر عقلا معمولا از راه‌های عادی به چیزی قطع پیدا می‌کنند؛ برای مثال، از راه نص کتاب، خبر متواتر، اجماع محصل و یا قراین قطع آور، به قطع می‌رسند؛ به چنین قطعی، قطع متعارف می‌گویند؛ به خلاف قطع قَطّاع و قطع وسواس.

۳ - نکته



حجیت قطع متعارف ذاتی است و احتیاج به دلیل و برهان نداشته و نزد همگان پذیرفته شده است.
[۲] شرح رسائل، محمدی، علی، ج۱، ص۸۳.
[۳] تلخیص الاصول، ملکی، حبیب الله، ص۱۵۱.


۴ - پانویس


 
۱. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر،ج۲، ص۲۶۷.    
۲. شرح رسائل، محمدی، علی، ج۱، ص۸۳.
۳. تلخیص الاصول، ملکی، حبیب الله، ص۱۵۱.


۵ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۴۱، برگرفته از مقاله «قطع متعارف».    

رده‌های این صفحه : قطع




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.