قرینه وجودیقرینه وجودی به تعیین مراد جدّی متکلم از طریق ذکر قید یا کلامی خاص اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفقرینه وجودی، مقابل قرینه عدمی بوده، و به قرینه‌ای گفته می‌شود که در کلام در قالب یک امر وجودی مانند: قید یا جمله یا حکم عقل و یا اوضاع و احوال خاص، به دست می‌آید؛ به خلاف قرینه عدمی که از راه نیاوردن قید و یا کلامی از سخن گوینده به دست می‌آید و مراد او را روشن می‌نماید؛ مانند: «رایت عینا باکیة» که کلمه «باکیة» قرینه وجودی است بر این که مراد از کلمه «عین»، چشم است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۴، برگرفته از مقاله ««قرینه وجودی». رده‌های این صفحه : قرینه
|