زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قاعده ابراء





ابراء از ریشۀ برء و برء و بروء گرفته شده و در معانی مختلفی به کار رفته است.


۱ - معانی ابراء



ابراء، در معانی، بیزار کردن از بیماری، رهانیدن، شفا بخشیدن، بیزار کردن از عیب و رهانیدن از دین به کار می‌رود،
[۱] لغت نامه دهخدا، ذیل واژه ابراء.


۲ - ابراء در حقوق



در حقوق از اعمال حقوقی و از اسباب سقوط تعهدات محسوب می‌شود که نتیجه آن، برائت ذمه مدیون است و این نتیجه، به اعتباری حاصل اسقاط دین از طرف دائن و به مفهومی دیگر محصول تملیک دین به مدیون است.

۳ - ابراء در عرف فقها



بنابراین در عرف فقها، ابراء به دو مفهوم «اسقاط» و «تملیک» به کار می‌رود. اسقاط، ساقط کردن حقی است که شخص بر عهده دیگری دارد؛ مثل اینکه طلبکار به بدهکار بگوید: تو را از دینی که نسبت به من داری، آزاد کردم و تملیک بدین معنی است که صاحب حق آن را از مالکیت خود خارج کرده، به ملکیت متعهد و مدیون درآورد؛ مانند اینکه دائن به مدیون بگوید:
آنچه به من بدهکاری به تو بخشیدم. ابراء گاه به صور دیگری مانند اقرار یا وصیت نیز بیان می‌شود؛ مثل آنکه کسی اقرار کند که فلان شخص به او مدیون نیست یا وصیت کند که با مرگ او دین مدیون ساقط و ذمه او آزاد شود.

۴ - پانویس


 
۱. لغت نامه دهخدا، ذیل واژه ابراء.


۵ - منبع



محقق داماد، مصطفی، قواعد فقه، ج۲، ص۲۵۰، برگرفته از مقاله «قاعده ابراء».    


رده‌های این صفحه : ابراء




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.