غایت فوریبه غایت بسیط و فاقد ابتدا و انتها «غایت فوری» گفته می شود. ۱ - تعریفغایت فوری، به غایتی گفته می‌شود که بسیط بوده و ابتدا و انتها ندارد؛ ۱.۱ - مثالبرای مثال، در جمله «کل شی ء لک حلال حتی تعرف انه حرام بعینه»، شناخت حرام ، غایت فوری است، چون ابتدا و انتها در آن تصور ندارد و به مجرد حصول معرفت، حلیت از بین می‌رود؛ به خلاف «کل شی ء لک حلال حتی یوم الجمعة» که غایت در آن، روز جمعه است که پاره‌ای از زمان بوده و ابتدا و انتهای آن مشخص می‌باشد. ۲ - نقش فوریت غایتبرخی از اصولی‌ها اعتقاد دارند جمله غایی بدون قرینه، هیچ ظهوری در خروج «نفس غایت» از حکم مغیّا یا دخول در آن ندارد، مگر در مواردی که غایت فوریت داشته باشد، مثل «معرفت حرام» که در چنین جاهایی خود غایت و ما بعد آن از حکم مغیا خارج می‌باشد. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۹۷، برگرفته از مقاله «غایت فوری». رده‌های این صفحه : غایت
|