عیسی و بهشت (قرآن)بر اساس آیات قرآن کریم حضرت عیسی ع عامل راهیابی به بهشت را توحید در عبادت الله و عامل محرومیت از بهشت را شرک دانسته است. ۱ - عامل راهیابی به بهشتعبادت و بندگی خدا، از عوامل راهیابی به بهشت، در دیدگاه عیسی علیه السلام: •«... وقال المسیح یـبنی اسرءیل اعبدوا الله ربی وربکم انه من یشرک بالله فقد حرم الله علیه الجنة...:آنها كه گفتند: «خداوند همان مسیح بن مریم است»، به یقین کافر شدند، (با اينكه خود) مسيح گفت: اى بنى اسرائيل! خداوند يگانه را، كه پروردگار من و شماست، پرستش كنيد! زيرا هر كس شريكى براى خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام كرده است؛ و جايگاه او دوزخ است؛ و ستمكاران، يار و ياورى ندارند.» مسیحیان درباره حضرت مسيح، عقايد انحرافى گوناگونى داشتند بعضى از فرقه هاى نصاری ذات مسيح را متحد با ذات خدا مى دانستند و مى گفتند خدا در جسم مسيح حلول كرده است و بعضى از فرقه هاى آنان معتقد به تثلیث بودند و مى‌گفتند: خدا مجموعه اى از سه اقنوم و ذات است يكى پدر ديگرى پسر و ديگرى روح القدس يا مريم و به هر حال خدا را يكى از اين سه اقنوم مى دانستند" اين آيه استدلال مى كند به گفتار خود مسيح كه فرمود:" اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ- بپرستيد اللَّه را كه هم پرورش دهنده من است و هم پرورش دهنده شما" دلالت دارد بر اينكه او خود مربوب است، يعنى ديگرى رب و پرورش دهنده اوست، و در مربوبيت بين او (حضرت مسیح)و مردم فرقى نيست.مسيح گفت: اى بنی اسرائیل خداوند را كه خالق من و شما و مالک من و شماست و من و شما همگى بندگان اوييم، پرستش كنيد.به هر حال در اين آیه خداوند، اين عقیده مسيحيان را كه مسيح را خدا مى دانستند رد مى كند و در آيه بعدى عقيده ديگر آنها را كه همان تثليث است رد مى كند. در اين آيه مى فرمايد: كسانى كه گفتند خدا همان مسيح است، كافر شدند. پس سخن خود مسيح را نقل مى كند كه به بنى اسرائيل گفت: اى بنى اسرائيل خدا را كه پروردگار من و پروردگار شماست پرستش كنيد زيرا كه هر كس براى خدا شریک قرار بدهد، خدا بهشت را بر او حرام مى كند و جاى او آتش است. تصريح مسيح به اينكه خدا پروردگار من است، در واقع نفى هر گونه الوهیت از خويشتن است.بر اساس این آیه تنها راه رسیدن به جنت عبادت الله است. ۲ - عامل محرومیت از بهشتشرک به خداوند، از عوامل محرومیت از بهشت در دیدگاه عیسی علیه السلام: •«... وقال المسیح یـبنی اسرءیل اعبدوا الله ربی وربکم انه من یشرک بالله فقد حرم الله علیه الجنة...:آنها كه گفتند: «خداوند همان مسيح بن مريم است»، به يقين كافر شدند، (با اينكه خود) مسيح گفت: اى بنی اسرائیل ! خداوند يگانه را، كه پروردگار من و شماست، پرستش كنيد! زيرا هر كس شريكى براى خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام كرده است؛ و جايگاه او دوزخ است؛ و ستمكاران، يار و ياورى ندارند.»این آیه دلالت دارد بر اينكه اين گناه يعنى در الوهيت براى خداوند انباز گرفتن، شرك است، و مرتكب آن كافر، و نيز دلالت دارد بر اينكه بهشت بر كفار حرام است، و در اينكه بطور حکایت از حضرت مسيح فرمود:" فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ" عنايتى است به اينكه در ضمن بيان مطلب اشاره اى هم به بطلان نسبت ناروايشان به مسيح كرده باشد، و آن نسبت داستان تفدیه است، مسيحى ها نسبت مى دهند به حضرت مسيح كه وى با پاى خود به طرف چوبه دار رفته، بلكه خودش مى خواسته كه خود را بدار آويزد، چون مى خواست جانش را فداى پيروان خود كند، بلكه خداوند از گناهان آنان در گذرد، و تکالیف الهى خود را از آنها بردارد، و در روز قیامت بدون اينكه بدن هايشان با آتش دوزخ تماسى پيدا كند يكسره به بهشت شان ببرد. با اينكه ثابت شده است كه هيچ كس جز خداوند نمى تواند سزاوار عبادت باشد، اگر كسى گمان كند كه ديگرى سزاوار پرستش است، خداوند او را از رفتن به بهشت منع مى كند. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶ف ص۵۳۴، برگرفته از مقاله «عیسی و بهشت». |