علیصالح خسروی بختیاری اصفهانیعلیصالح خسروی بختیاری اصفهانی، از شعراء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعلیصالح خسروی، از طایفه احمد خسروی بختیاری، از شعراء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. تولّدش به سال ۱۳۲۱ق، جوانی بود تحصیل کرده و باذوق، چند سالی پس از اتمام معلومات مقدماتی، در کالج اصفهان به فراگرفتن زبان انگلیسی مشغول شد و سپس در سال ۱۳۰۹ش چندی به استخدام دادگستری و ثبت نجفآباد درآمد. دارای ذوقی شاعرانه و استعداد سرشاری بود. در سال ۱۳۲۲ش در سن چهل سالگی وفات کرد. از او اشعار زیادی باقی مانده است. شعر زیر از اوست: "تا شد ز چشم سرو قد آن نگار من ••• صد جوی خون روان شده اندر کنار من" "این روی زرد و دامن پرخون و چشم تر ••• هستند ترجمان دل داغدار من". [۱]
مهدوی، سید مصلحالدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۷-۱۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۷۰. |