زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

علی‌اکبر بن محمدصالح وجهی اصفهانی





علی‌اکبر بن محمدصالح وجهی اصفهانی، از شاعران و سخنوران قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



علی‌اکبر بن محمّدصالح، شاعر ادیب، از سخنوران قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است. او از غلامان خاصّه دربار شاه سلیمان صفوی بوده و به درویشان نیز ارادت داشته و از آنان تعلیم می‌گرفته است. در شعر طبعی روان داشته و «وجهی» تخلّص می‌نمود. شعر زیر از اوست:

"‌ای کاش که یار آید و نوروز کنیم ••• از آتش شوق سینه پرسوز کنیم"
"بر گرد سرش چو گردش لیل و نهار ••• روزی به شب آریم و شبی روز کنیم".
[۱] نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۷۴.
[۲] بندرا بن داس، سفینه خوشگو: دفتر دوم، ص۷۷۹.


۲ - پانویس


 
۱. نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۷۴.
۲. بندرا بن داس، سفینه خوشگو: دفتر دوم، ص۷۷۹.


۳ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۳۶.    





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.