زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علی بن جعفر کاشف‌الغطاء





شیخ علی کاشف‌الغطاء فرزند جعفر، فقیه، ادیب، شاعر از افراد مشهور خاندان کاشف‌الغطاء و از علمای مبرز شیعه امامی عراق بود.


۱ - معرفی اجمالی



علی‌ بن جعفر (۱۱۹۷-۱۲۵۳ق/۱۷۸۲-۱۸۳۸م)، فقیه، ادیب و شاعر. وی مقدمات علوم و سطوح عالی دانش‌های عقلی و نقلی را نزد پدر آموخت و به اخذ درجۀ اجتهاد نایل آمد. او را به سبب مقام بلند علمی، «محقّق ثالث» نیز گفته‌اند. در اظهارنظر علمی و نیز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش شیخ موسی، مرجعیّت دینی میان او و شیخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسیم گردید، ولی پس از درگذشت محمدحسن، مرجعیت عام یافت. عالمان بنامی نزد وی دانش آموخته‌اند، از آن جمله‌اند: سیدابراهیم قزوینی (د ۱۲۶۲ق/۱۸۴۵م)، شیخ مرتضی انصاری (د۱۲۸۱ق/۱۸۶۴م)، شیخ راضی (د ۱۲۹۰ق/۱۸۷۳م)، سید مهدی قزوینی (د ۱۳۰۰ق/۱۸۸۲م)، شیخ جعفر شوشتری (د ۱۳۰۳ق/۱۸۸۵م). برخی دیگر، از آن میان سیدمهدی قزوینی، از وی اجازۀ روایت یافته‌اند.

۲ - آثار



آثار او اینهاست:
۱. الخیارات، جزءِ اوّل، تهران، ۱۳۱۹ق.
[۱] مشار، چاپی عربی، ج۵، ص۵۵۷ چاپی عربی.

۲. النّور السّاطع فی الفقة النّافع، ۲ جلد، نجف، ۱۳۸۴ق؛
۳. الرّسالة الصّومیّة که به گفتۀ آقابزرگ تهرانی نسخه‌ای خطّی از آن در کتابخانۀ مدرسۀ بروجردی در نجف موجود است و نیز آثاری از قبیل البیع که شرحی است بر کتاب بیع شرح لمعه؛
۴. حاشیه بر بغیة الطّالب پدرش، که رسالۀ عملیّه بود.
[۳] امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق.

۵. کتابی در مسائل اصولی: حجّیّت ظن، قطع، برائت و احتیاط
[۴] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۲، ص۹۴-۹۵، قم، ۱۴۰۵ق.
از او دانسته شده‌است که دربارۀ آن‌ها چیزی نمی‌دانیم.

۳ - وفات



وی در کربلا درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد.

۴ - پانویس


 
۱. مشار، چاپی عربی، ج۵، ص۵۵۷ چاپی عربی.
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۱، ص۲۰۶.    
۳. امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق.
۴. حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۲، ص۹۴-۹۵، قم، ۱۴۰۵ق.


۵ - منبع


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌کاشف‌الغطاء»، ج۲، ص۴۵۳.    








آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.