عطفعطف به یکی از انواع توابع نحوی اطلاق می‌شود و از اسلوب‌های ادبی قرآن می‌باشد. ۱ - تعریف توابع«توابع» کلماتی هستند که در اعراب استقلال ندارند؛ بلکه اعراب آن‌ها تابع اعراب کلمه دیگری است که آن را متبوع می‌گویند. ۲ - تعریف عطف«عطف» یکی از توابع است که از متبوعش پیروی می‌کند؛ و بر دو قسم است: عطف به حروف و عطف بیان. عطف به حروف یا عطف نسق، تابعی است که به کمک حروف عطف با معطوف علیه رابطه برقرار می‌کند؛ به دیگر سخن، تابعی است که برخی حروف میان آن و متبوعش فاصله می‌شوند؛ مانند: عطف «ابراهیم» بر «نوح» با حرف «واو» در آیه : (ولقد ارسلنا نوحا وابراهیم)؛ «به راستی نوح و ابراهیم را به رسالت فرستادیم». ۳ - اقسام عطف نسقدر یک تقسیم، عطف نسق برسه قسم است: عطف بر لفظ ؛ عطف بر محل ؛ عطف توهم . و نیز عطف خاص بر عام ، عطف عام بر خاص ، و عطف احد مترادفین، از دیگر انواع عطف به شمار می‌آیند. [۲]
بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۶۱۱.
[۶]
خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۴۶۲.
۴ - عناوین مرتبطقواعد عطف. عطف بیان . ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «عطف». |