زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عثمان دارمی





ابوسعید عثمان بن سعید دارمی (۲۰۰-۲۸۰ق)، از محدثان اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری که رجال‌نویسان اهل‌سنت او را آشنا به احکام، توانا در مناظره، مورد قبول مردم عصر خویش، محدثی ثقه و متکلم معرفی کرده‌اند.


۱ - معرفی اجمالی



ابوسعید عثمان بن سعید بن خالد دارمی تمیمی سجستانی سجزی، در سال ۲۰۰ق در شهر هرات زاده شد و رشد یافت و در پی تحصیل برآمد. رجال‌نویسان اهل‌سنت او را آشنا به احکام، توانا در مناظره، مورد قبول مردم عصر خویش، محدثی ثقه و متکلم معرفی کرده و گفته‌اند: برای کسب حدیث و معارف دینی به مناطق زیادی سفر کرد. ادبیات را نزد ابن اعرابی، و فقه را نزد ابویعقوب بویطی فرا گرفت. از احمد بن حنبل، علی مدینی، اسحاق بن راهویه و یحیی بن معین حدیث آموخت. احمد بن محمد حیری، مؤمل بن حسن ماسرجسی، احمد بن محمد ازهری، عنبری و محمد بن اسحاق هروی از او روایت کرده‌اند. وی بر این باور بود که اگر کسی احادیث شعبه، سفیان، مالک و حماد بن زید را روایت نکند، در علم حدیث شکست خورده است به این معنا که در واقع آن فرد محدثی حافظ و برجسته نخواهد بود. دارمی در سال ۲۸۰ق از دنیا رفت.
آثار او عبارت‌اند از: المسند الکبیر الرد علی الجهمیه و کتاب فی الرد علی بشر المریسی فیما ابتدعه من التاویل لمذهب الجهمیه.
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۵۴.


۲ - پانویس


 
۱. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۱۴۶.    
۲. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۴۵۵.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۲۱، ص۳۳.    
۴. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۳۳۰.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۳۹۶.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۳۹۷.    
۷. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۱۵۳.    
۸. ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۶، ص۹۲.    
۹. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۳۰۲.    
۱۰. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات الحفاظ، ص۲۷۷.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۰۳.    
۱۲. ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۵۴.
۱۳. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۴، ص۶۵۴.    
۱۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۳۸.    
۱۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۵۴.    
۱۶. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۵۱.    
۱۷. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۰۵.    
۱۸. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۴، ص۴۸۲.    
۱۹. یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۲، ص۱۴۴.    


۳ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۱۲-۵۱۳، برگرفته از مقاله «عثمان دارمی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.