عتبة بن ربیعهعُتبة بن ربیعه، از سران و بزرگان قریش در زمان جاهلیت بوده که در جنگ بدر توسط حضرت علی (علیه‌السّلام) کشته شد. ۱ - معرفی اجمالیابوالولید، عُتبة بن ربیعه بن عبدشمس بن عبدمناف، بزرگ قریش و یکی از مهتران آنان در جاهلیت بود. وی از کسانی بود که به صاحب رای بودن و حلم و فضل و نفوذ کلام توصیف شده است. در جنگ فِجار برای صلح میان هوازن و کنانه میانجیگری کرد و هر دو گروه، به حکم او تن دادند. وی در جنگ بدر در صف مشرکان حضور یافت و علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) او را کشت. [۳]
شهاری صنعانی، علی بن عبد الله، بلوغ الارب، ج۱، ص۲۴۱.
۲ - اصحاب قلیبمنابع تاریخی او را یکی از اصحاب قلیب دانسته‌اند. اصحاب قلیب به آن دسته از سران قریش گفته می‌شود که در جنگ بدر به‌دست مسلمانان کشته شده و در چاه بدر مدفون شدند. در جنگ بدر چون شمار کشتگان دشمن فراوان و دفن یکایک آنان برای مسلمانان دشوار بود، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود تا جنازه همه سران شرک را در چاهی کثیف و بدبو افکنند. ۳ - پانویس
۴ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگران پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۰۳. رده‌های این صفحه : اشراف عرب در جاهلیت | اصحاب قلیب | تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 2 قمری | دشمنان پیامبر | شخصیت های عصر جاهلیت | کشته‌شدگان جنگ بدر
|