عبداللّه گیلانی اصفهانیعبداللّه گیلانی اصفهانی، از علمای قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیشیخ عبداللّه گیلانی، از علمای قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است. فاضل نحریر به غایت ستوده خصال بود. در اواخر عهد صفویه در اصفهان وفات یافته است. [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۹۰.
[۲]
حزین لاهیجی، محمدعلی، تاریخ و سفرنامه حزین، ص۲۳۷.
وی در سال ۱۱۵۰ق وفات یافته و شیخ محمّدعلی حزین در رثای او قصیده‌ای گفته که مادّه تاریخ آن این بیت است: "چون مردمک چشم جهان بود ز عرفان ••• گفتم پی تاریخ که «بینش ز جهان رفت»". [۳]
حزین لاهیجی، محمدعلی، تاریخ و سفرنامه حزین، ص۳۸۷-۳۸۸.
[۴]
حزین لاهیجی، محمدعلی، دیوان حزین لاهیجی (تصحیح بیژن ترقی)، ص۶۰۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۶۵. رده‌های این صفحه : علمای اصفهان قرن 12 (قمری) | علمای ایران قرن 12 (قمری)
|