زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عبدالله کنانی






ابومحمد عبدالله بن جبله کنانی (م ۲۱۹ق)، فقیهی واقفی مذهب، ثقه و مورد اعتماد و از راویان حدیث امام صادق (علیه‌السّلام) و از اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد عبدالله بن جبلة بن حنان کنانی کوفی عربی صلیب، اهل کوفه و از خاندان مشهور جبله و از اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) است. او از امام صادق (علیه‌السّلام) و پدر خود جبله، ابن بکیر، ابوالصباح کنانی و ذریح محاربی روایت کرده و افرادی چون حسن بن محبوب، فضل بن شاذان، قاسم بن محمد بن حسین جعفی و حسن بن سماعه از وی روایت کرده‌اند. او فقیهی مورد اعتماد و مشهور است و کتاب‌های فراوانی دارد و نیز از واقفیه به حساب می‌آید. عبدالله در سال ۲۱۹ق درگذشت. برخی از آثار وی که در منابع موجود است، عبارت‌اند از: الرجال الصفة فی الغیبه بر مذهب وقف الصلاة الزکاة الفطره الطلاق مواریث الصلب النوادر و روایات.
[۸] کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۱۹۳.
[۲۴] فیض کاشانی، ملامحسن، نضد الایضاح، ص۱۸۹.
[۲۶] اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۲، ص۲۸۰.


۲ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۶.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۵۶.    
۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۱۳۹.    
۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۲، ص۲۱۶.    
۵. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۰۴.    
۶. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴۹.    
۷. شیخ طوسی، الفهرست، ص۸۲.    
۸. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۱۹۳.
۹. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۳۸.    
۱۰. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۷۱.    
۱۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۲، ص۱۶۰.    
۱۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۷۶.    
۱۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۵۷.    
۱۴. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۰، ص۸۴.    
۱۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۴۲.    
۱۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۱۷۳.    
۱۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۳، ص۲۱۹.    
۱۸. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۷۲.    
۱۹. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۰۰.    
۲۰. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۷، ص۶-۸.    
۲۱. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۴، ص۴۹۷.    
۲۲. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۳۹.    
۲۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۷۶.    
۲۴. فیض کاشانی، ملامحسن، نضد الایضاح، ص۱۸۹.
۲۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۳۹.    
۲۶. اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۲، ص۲۸۰.
۲۷. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۷۶.    
۲۸. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۲۷۰.    
۲۹. کنی، ملاعلی، توضیح المقال، ص۲۹۳.    


۳ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۵-۴۸۶، برگرفته از مقاله «عبدالله کنانی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.