عبدالله بن عمر عرجیابوعمر عبدالله بن عمرو عَرْجِی (حدود ۷۵-۱۲۰ق)، از نوادگان عثمان بن عفان و از شاعران قرن دوم هجری قمری در مکه بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعمر عبدالله بن عمرو بن عثمان بن عفّان عَرْجی اموی قرشی، حدود ۷۵ق به دنیا آمد [۱]
سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۳، ص۱۸۶.
و از نوادگان خلیفه سوم عثمان بن عفّان (خلافت ۲۳-۳۵ق) و از مردمان مکه بود و در منطقهای به نام عَرْجْ، نزدیک طائف میزیست. وی از شاعران معروف قریش، بنی امیه، و ادیب و غزلسرایی پرآوازه بود و طبعی ظریف داشت و هجاسرایی ماهر بود و در هجو ابراهیم بن هشام نیز اشعاری سروده است که به سبب آن، مدتی به زندان افتاده است. علاقه وافری به لهو، خوشگذرانی و شکار داشت و سوارکاری شجاع و نیرومند بود. در جنگ روم همراه مسلمة بن عبدالملک شرکت داشت. از اشخاصی چون ابوحبّه بدوی و ابن عمر مطالبی شنیده و روایت کرده است. وی در بین خانوادهاش از زیرکی و جایگاه خاص برخوردار نبود. او دارای دیوان شعری بوده که تحت عنوان دیوان العرجی معروف است. سرانجام عَرجی به جرم قتل غلام خویش با دستور محمد بن هشام دستگیر شد و پس از تحمل شلاق به زندان افتاد و مدت نه سال در حبس بود، تا اینکه در سال ۱۲۰ق در زندان درگذشت. [۱۵]
سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۳، ص۱۸۶.
[۲۱]
دهخدا، علیاکبر، لغت نامه، ج۹، ص۱۳۸۶۷.
۲ - پانویس۳ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۱، برگرفته از مقاله «عبدالله عَرْجِی». ردههای این صفحه : درگذشتگان سال 120 (قمری) | شاعران عرب قرن 2 (قمری) | شخصیتهای قرن 2 (قمری) | مؤلفان قرن 2 (قمری)
|