عبدالله اکبر بن حسنعبدالله اکبر مکنّی به ابوبکر، فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام و از شهدای کربلا است. [۱]
ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹.
[۲]
ناسخ التواریخ، ج۲، ص۲۲۷.
۱ - مادر عبداللهمادرش ام‌ولد و نامش، رمله بود. ۲ - حضور در کربلاوی از یاران والامقام امام حسین علیه السلام است، [۴]
ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۳.
که پس از حضرت قاسم علیه السلام به میدان رفت.عبدالله از حضرت قاسم علیه السلام بزرگ‌تر بود ولى پس از قاسم به میدان رفت. [۵]
ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۳۰.
۳ - رجز عبداللهوی در میدان چنین رجز خواند: ان تُنْکِرُنی فَانابْنُ حَیْدَرَة • ضِرغامُ آجامٍ وَلَیْثٌ قَسْوَرَة عَلی الأعادِیِ مِثْلُ ریحٍ صَرْصَرَة • اکیلُکُمْ بِالسَّیفِ کَیْلَ السَّنْدَرَة [۶]
ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹.
[۷]
وسیلة الدارین، ص۲۵۰.
[۸]
دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۱۶۳.
«اگر مرا نمی‌شناسید، من فرزند حیدرم؛ چون شیر بیشه‌زاران شجاع و دلیرم.بر دشمنان همچو طوفانم و آنان را قتل عام خواهم کرد.» خوارزمى رجز فوق را به عبدالله بن حسن( بدون لقب اصغر و اكبر) نسبت داده است. [۹]
مقتل الحسین علیه السلام، خوارزمى، ج۲، ص۳۲.
۴ - شهادت عبداللهعبدالله، شجاعانه جنگید و ۱۴ سوار را با شمشیر و نیزه به هلاکت رساند، و سرانجام خود نیز به فیض شهادت نایل گشت. [۱۰]
ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹.
[۱۱]
فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۸.
۵ - قاتل عبداللهنویسندگان ناسخ و فرسان به نقل از «مقاتل الطالبیین» کشنده عبدالله را، حرملة بن کاهل اسدی و هانی بن ثبیت قانصی ذكر كرده‌اند؛ ولى با مراجعه به این كتاب معلوم شد ابوالفرج، سخنى از عبدالله اكبر و یا اصغر نگفته، بلكه آن دو را كشنده عبدالله بن حسن علیه السلام( بدون لقب اصغر و اكبر) دانسته است. ۶ - پانویس
۷ - منبعپژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۲۲۵. |