عبدالرضا بن عبداللّه متین نجفی اصفهانیعبدالرضا بن عبداللّه متین نجفی اصفهانی، شاعر ادیب اصفهان در قرن دوازدهم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا عبدالرّضا اصفهانی متخلّص به «متین» فرزند عبداللّه بن عبدالعال بن شیخ حسین نجفی مالکی، شاعر ادیب در قرن دوازدهم هجری بوده است. پدرش از نجف اشرف به اصفهان آمده و او در سال ۱۱۰۳ق در اصفهان متولّد شد. در ۱۶ سالگی به هند رفته و به واسطه قریحه و ذوقِ شعر و ادب مورد توجه اعیان و بزرگان آنجا قرار گرفت. عاقبت در سال ۱۱۷۵ق به بنگاله رفته و در همان سال وفات یافت. دیوان اشعار او قریب به دوازده هزار بیت دارد. شعر زیر از اوست: "به عزم گلشن امشب برق بی تابانه میآید ••• خسی باقی است پنداری ز خاک آشیان من". [۱]
حسینی، میر غلامعلی، خزانه عامره، ص۴۲۶.
[۲]
آزاد بلگرامی، میرغلامعلی، تذکره سرو آزاد، ص۲۳۶.
[۴]
سمرقندی، دولتشاه، تذکره الشّعراء، غنی، ص۱۱۸.
[۵]
بیگی حبیبآبادی، پرویز، تاملی در تذکره روز روشن، ص۷۱۰-۷۱۲.
[۶]
معانی، احمد گلچین، کاروان هند، ج۱، ص۱۲۱۱-۱۲۱۳.
[۷]
العجمی، فالح شبیب، صحف ابراهیم، ص۲۲۱-۲۲۲.
[۸]
ایمان، رحمعلیخان، منتخب اللطایف، ص۶۳۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۳۸. ردههای این صفحه : شعرای اصفهان قرن 12 (قمری) | شعرای ایران قرن 12 (قمری)
|