عبدالرحمن بن عبدالعزیز تجیبیعبدالرحمن بن عبدالعزیز تجیبی، نخستین حکمران از سلسله تجیبیان اندلس بود. ۱ - معرفی اجمالیعبدالرحمان بن عبدالعزیز بن عبدالله بن مهاجر تجیبی، نخستین حکمران از سلسله تجیبیان اندلس بود. او میان عموزادگانش (بنی مهاجر) و قبیله‌اش (تُجیب) بزرگ و سرورشان بود. امیر محمد بن عبدالرحمان اموی، آنان را در شهر «قلعه ایوب» (نزدیک شهر «سالم») در منطقه «ثغراعلی» اسکان داد و فرمانروایی بر بنی تجیب را به آنان سپرد و دژ «دورقه» را برای آنان بنا کرد و در جنگ‌ها و حملات، به کمک آنان تکیه می‌شد. در دوران عبدالرحمن، پسرش بر «سرقسطه» مسلط شد و عبدالرحمن همچنان به حکومت امویان در قرطبه وفادار ماند تا آن‌که حدود سال ۲۹۰ق درگذشت. [۲]
ابن حیان قرطبی، حیان بن خلف، المقتبس، ص۲۰.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۵۱. رده‌های این صفحه : اهالی اندلس | درگذشتگان سال 289 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | کارگزاران بنی امیه
|