طلب حقیقی (حالات نفس)خواست واقعی انسان نسبت به تحقق مطلوب را طلب حقیقی (حالات نفس) گویند. ۱ - تعریفطلب حقیقی، مقابل طلب انشایی، و به معنای خواست واقعی و باطنی انسان است که به منظور دست‌یابی به مطلوب خارجی اظهار می‌گردد. طلب حقیقی یکی از صفت‌های نفس و قائم به آن است. وقتی گفته می‌شود فلان چیز مطلوب حقیقی مولا است، یعنی خواست درونی و حقیقی وی به تحقق آن در خارج تعلق گرفته است. تحقق طلب حقیقی، به وجود لفظ و کلام (مثل امر) منوط نیست. ۲ - مصداق خارجی طلبطلب حقیقی، مصداق خارجی طلب، یعنی طلب به «حمل شایع صناعی» است؛ برخلاف طلب انشایی که مصداق مفهومی طلب، محسوب می‌گردد. ۳ - عدم ملازمه بین طلب حقیقی و انشاییمیان طلب حقیقی و طلب انشایی ملازمه‌ای وجود ندارد؛ برای مثال، در اوامر امتحانی، طلب انشایی وجود دارد، اما طلب حقیقی وجود ندارد، چنان که امکان دارد طلب حقیقی که قائم به نفس است، مُبرِزی نداشته باشد؛ یعنی با انشا، طلب ابراز نشود. [۱]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۱، ص(۴۱۹-۴۱۶).
[۲]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۳، ص۲۲۵.
[۳]
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۶۱.
[۴]
شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۲، ص۱۰۶.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «طلب حقیقی (حالات نفس)». رده‌های این صفحه : طلب
|