صیغه امرهیئت فعل‌های امر را صیغه امر گویند. ۱ - تعریف صیغه امرصیغه امر، به معنای هیئت امر می‌باشد، مانند: صیغه افعل و آن چه مانند و شبیه آن است. مراد از صیغه افعل، صیغه فعل‌های امر است، چه امر غایب و چه امر حاضر، چه معلوم و چه مجهول، چه ثلاثی و چه رباعی، چه مجرد و چه مزید فیه. و منظور از مانندهای صیغه افعل، هر صیغه و یا کلمه‌ای است که دارای معنای طلبی باشد، مانند: جمله‌های خبری که در مقام انشا به کار می‌رود، چه جمله خبری اسمی، مثل: «ان الصلوة کانت علی المؤمنین کتابا موقوتا» و چه جمله خبری فعلی، مثل: «کتب علیکم الصیام» و نیز اسم فعل‌هایی که به معنای فعل امر است، مثل: صه، مه، مهلا و... ۲ - معنای هیئتهیئت، به معنای شکل و قالبی است که ماده در آن ریخته می‌شود و از کنار هم قرار گرفتن حروف اصلی، زاید و حرکات به وجود می‌آید؛ برای مثال، صیغه افعل، قالبی است که معنای خاص دارد و هر ماده‌ای در آن ریخته شود آن معنا را می‌گیرد. [۲]
آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۹۱.
[۷]
ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۱۲۴.
[۸]
جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۱، ص۴۳۳.
[۱۱]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۳، ص۳۳۳.
۳ - عناوین مرتبطمعانی صیغه امر. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «صیغه امر». |