زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

صمعاء





صَمعاء، حیوان فاقد گوش یا دارای گوش کوچک و غیر طبیعی است.


۱ - تعريف



صمعاء که مذکر آن «اصمع» می‌باشد در کلمات فقها وصف حیوان قربانی آمده و مراد از آن حیوانی است که در اصل خلقت فاقد گوش و یا دارای گوش کوچک و غیر طبیعی است.

۲ - احكام مرتبط



واژه یاد شده به مناسبت در باب حج به کار رفته است.

۲.۱ - در حج


از شرایط قربانی حج تام بودن اعضای آن است و حیوان ناقص کفایت نمی‌کند؛ لیکن اگر صمعاء باشد در اینکه مصداق ناقص است یا تام، اختلاف است. گروهی قربانی کردن چنین حیوانی را کافی دانسته‌اند
در مقابل، برخی در کفایت آن اشکال کرده و احتیاط واجب را در ترک آن دانسته‌اند.
[۶] مناسک حج (مراجع)، ص۳۹۹.


۳ - پانویس


 
۱. تحریر الاحکام، ج۱، ص۶۲۵.    
۲. تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۲۶۴.    
۳. الدروس الشرعیة، ج۱، ص۴۳۷.    
۴. مدارک الاحکام، ج۸، ص۳۳.    
۵. ذخیرة المعاد، ج۳، ص۶۶۷.    
۶. مناسک حج (مراجع)، ص۳۹۹.


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۱۰۵، برگرفته از مقاله «صمعاء».    


رده‌های این صفحه : حج | فقه | قربانی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.