تغیر مسیر یافته از - شیخ احمد فیاض فروشانی
زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

احمد بن مصطفی فیاض فروشانی سدهی اصفهانی





احمد بن مصطفی فیاض فروشانی سدهی اصفهانی، از علماء و مدرّسین اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



حاج شیخ احمد فیّاض فروشانی سدهی فرزند ملاّمصطفی بن ملاّمحسن، از علماء و مدرّسین عالی‌قدر اصفهان بوده است. وی در ۱۷ ذی‌قعده ۱۳۲۴ق در سِدِه (همایون شهر، خمینی شهر فعلی) متولّد شد. مقدّمات علوم را نزد پدر و آقا سیّدمصطفی سدهی آموخت؛ سپس در اصفهان نزد حاج میرزا ابوالهدی کلباسی، آقا میرزا احمد مدرّس، آقا سیّدمحمّدباقر درچه‌ای، حاج میرزا جمال‌الدّین کلباسی، حاج ملاّحسن دولت‌آبادی، آقا شیخ محمّدرضا مسجدشاهی، حاج میرمحمّدصادق مدرّس خاتون‌آبادی، حاج میرزا علی آقا شیرازی، آقا شیخ علی مدرّس یزدی، حاج میرسیّدعلی مجتهد نجف‌آبادی، ملاّمحمّدعلی عالم حبیب‌آبادی، آقا شیخ محمّد حکیم خراسانی، آقا سیّدمحمّد نجف‌آبادی و آقا سیّدمهدی درچه‌ای تحصیل نمود، و از برخی از آنان موفّق به اخذ اجازه روایت و یا اجتهاد گردید. سپس به نجف اشرف عزیمت نمود، و در محضر شریف آیات عظام و علمای اعلام، آقا سیّد جمال‌الدّین گلپایگانی، آقا سیّدعبدالهادی شیرازی، حاج سیّدعلی بهبهانی، آقا شیخ محمّدکاظم شیرازی و حاج سیّدمحسن حکیم به تکمیل تحصیلات خود پرداخت، و از آقا سیّدجمال الدّین گلپایگانی، آقا سیّدعبدالهادی شیرازی، حاج شیخ آقابزرگ تهرانی، حاج میرزا احمد آشتیانی، آقا سیّداحمد جزائری معروف به سیّدآقا و آقا سیّدابوالحسن اصفهانی اجازه روایت و یا اجتهاد دریافت نمود. ایشان پس از بازگشت به اصفهان، به تدریس در مدرسه صدر بازار و اقامه نماز جماعت در مدرسه صدر خواجو پرداخت. ایشان عالمی متین و منظّم و موقّر و مؤدّب به آداب و اخلاق اسلامی بود. عموم طبقات بالاخص علماء و طلاّب و مقدّسین به او ارادت داشته، و خدمتش را مغتنم می‌شمردند. ایشان اوّل ذی‌قعده سال ۱۴۰۷ق در منزل مسکونی خود در محلّه خواجوی اصفهان وفات یافت، و جنازه در مراسمی آبرومند، تشییع شد، و در جوار مسجد ملاّحیدرعلی در سده (خمینی شهر) مدفون گردید. مرحوم فیّاض، تقریرات فقهی و اصولی اساتید خود را مرقوم فرموده؛ امّا مرتّب نشده، و غیر مدوّن است. رساله شروط ضمن العقد از تقریرات آقاسیّدمحمّد نجف‌آبادی مدوّن و تنظیم گردیده است. گاهی شعری می‌سروده، و این شعر از او است:
«خوبان سزد که دور تو گردند جملگی•••پروانه وار زان که تو شمع میانه‌ای.»
[۱] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۸، ص۲۲۸.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۸۵-۲۸۷.
[۳] مجلّه حوزه، شماره ۱۸، دی ماه ۱۳۶۵.
[۴] میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص۱۷۶-۱۷۹.
[۵] میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص۳۵۴.


۲ - پانویس


 
۱. شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۸، ص۲۲۸.
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۸۵-۲۸۷.
۳. مجلّه حوزه، شماره ۱۸، دی ماه ۱۳۶۵.
۴. میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص۱۷۶-۱۷۹.
۵. میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص۳۵۴.


۳ - منبع


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۸۲.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.