شیبة بن ربیعهشیبة بن ربیعة، از از بزرگان قریش در دوره جاهلیت و یکی از مقتسمین بوده که در نبرد بدر کشته شد. ۱ - معرفی اجمالیشیبة بن ربیعة بن عبد شمس بن عبد مناف از بزرگان و اشراف قریش در دوره جاهلیت و یکی از کسانی بود که آیه «کما انزلنا علی المقتسمین» درباره آنان نازل شد. ۲ - مقتسمینمقتسمین هفده تن از مردان قریش بودند که در آغاز ظهور اسلام کنترل گذرگاههای کوهستانی منتهی به مکه را میان خود تقسیم کردند و کار آنان در مراسم حج، بازداشتن مردم از تماس با پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بود. شیبة و جمعی از سران مشرکان در ایام حج بر سر جادههای مکّه میایستادند و هر کدام از آنها به واردین سخنی درباره پیامبر و قرآن میگفتند که آنها را بدبین سازند. بعضی میگفتند: او مجنون است و آنچه میگوید ناموزون. بعضی میگفتند: او ساحر است و قرآنش نیز بخشی از سحر او است. بعضی او را شاعر میخواندند و آهنگ روح بخش این آیات آسمانی را به دروغ، شعر میشمردند. بعضی پیامبر را کاهن معرفی میکردند، و اخبار غیبی قرآن را، یک نوع کهانت. از این رو آنها را «مقتسمین» نامیدند چرا که جاده و گذرگاههای «مکّه» را میان خود با برنامه حساب شدهای تقسیم کرده بودند. ۳ - جنگ بدر و اصحاب قلیبشیبه در جنگ بدر حضور یافت و در همان جنگ کشته شد. منابع تاریخی و روایی او را یکی از اصحاب قلیب دانستهاند. اصحاب قلیب به آن دسته از سران قریش گفته میشود که در جنگ بدر بهدست مسلمانان کشته شده و در چاه بدر مدفون شدند. در جنگ بدر چون شمار کشتگان دشمن فراوان و دفن یکایک آنان برای مسلمانان دشوار بود، پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) فرمود تا جنازه همه سران شرک را در چاهی کثیف و بدبو افکنند. ۴ - پانویس۵ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگران پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۰۳. ردههای این صفحه : اشراف عرب در جاهلیت | اصحاب قلیب | تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 2 قمری | دشمنان پیامبر | شخصیت های عصر جاهلیت | کشتهشدگان جنگ بدر | مقتسمین
|