سیدحسین مجمر زواره‌ای اردستانی اصفهانیسیدحسین مجمر زواره‌ای اردستانی اصفهانی، شاعر و ادیب توانای عهد قاجاریه می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیسیّدحسین طباطبائی زوّاره‌ای اردستانی، متخلّص به «مَجمر» شاعر و ادیب توانای عهد قاجاریه، در سال ۱۱۹۰ق در زوّاره متولّد شد. چندی در اصفهان به تحصیل علم و ادب مشغول بوده و سپس به سیاحت در ایران و هند پرداخته و عاقبت به طهران رفته است. او به شغل تذهیب مشغول بوده و به واسطه میرزا عبدالوهاب نشاط اصفهانی به دربار فتحعلی‌شاه قاجار راه یافته و به لقب «مجتهد الشعراء» ملقّب گردید. در سرودن انواع نظم خصوصاً غزل و قصیده استاد بوده و قصیده او در مدح فتحعلی‌شاه مورد تحسین شاه قرار داشته است. گویند «مجمر» در اواخر عمر به سعایت بدخواهان به ولی نعمت خود «نشاط» ناسپاسی کرده و از در خصومت درآمده و مورد نفرین استاد قرار گرفته و در عنفوان جوانی در سن ۳۵سالگی در سال ۱۲۲۵ق وفات یافت و در قم مدفون شد. ماده تاریخ فوت او را «طلعت اصفهانی» چنین سروده است: تاریخ رحلتش را از عقل خواست «طلعت» ••••• گفتا بگو «جوان رفت سیّدحسین مَجمر» ۲ - تالیفاتاز آثار اوست: ۱. «دیوان اشعار» حدود پنج هزار بیت که به طبع رسیده و نسخ خطی عدیده‌ای در کتابخانه‌های مختلف از آن وجود دارد. ۲. کتابی در «تتبّع گلستان سعدی»، ناتمام ۳. «مثنوی» در سیاق «تحفة العراقین» خاقانی. این شعر از اوست: گویم دلم از کمند تو خواهد رهید و تو ••••• خندان نگه به طرّه طرّار می‌کنی صد جان به یک نگه نخری از هجوم خلق ••••• چندین زیان ز گرمی بازار می‌کنی [۱]
مفتون‌دنبلی، عبدالرزاق بن نجف‌قلی، تذکر نگارستان دارا، ج۱، ص۱۲۶-۱۲۷.
[۲]
گروسی، قاضل‌خان، تذکره انجمن خاقان، ص۲۹۸.
[۳]
رشحه اصفهانی، محمدباقر، تذکره منظوم رشحه، ص۶۲.
[۴]
هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۵، ص۹۷۱-۹۷۲.
[۵]
شیرازی، احمد بن ابوالحسن، تذکره حدیقة الشعراء، ج۳، ص۱۵۲۶-۱۵۲۷.
[۶]
هدایت، رضاقلی بن محمد، تذکره ریاض العارفین، (چ سال ۱۳۴۴ش)، ص۵۱۷.
[۷]
شیرازی، علی‌اکبر، تذکره دلگشا، ص۴۵۹-۴۶۰.
[۸]
رضازاده شفق، تاریخ ادبیات ایران، ص۵۸۲-۵۸۳.
[۱۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۹۹۵.
[۱۲]
اعتضادالسلطنه، علی‌قلی بن فتح‌علی، اکسیر التّواریخ، ص۲۵۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۴. |