سیدابوجعفر بن محمد موسوی خادم‌الشریعة اصفهانیسیدابوجعفر بن محمد موسوی خادم‌الشریعة اصفهانی، از علما و فضلای اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیآقا سیّدابوجعفر خادم الشّریعه فرزند علاّمه رجالی سیّدصدرالدّین محمّد موسوی عاملی، عالم فاضل متّقی؛ مادرش دختر شیخ جعفر کاشف‌الغطاء بوده است. در حدود سال ۱۲۴۵ق متولّد شد، و نزد علمای اصفهان و نجف ازجمله پدر بزرگوار خود و حاج سیّداسداللّه بیدآبادی تلمّذ نمود، و به دامادی مرحوم بیدآبادی مفتخر گردید، برخی از رسائل فقهی و اصولی خود را به نظر ایشان رسانید، و سیّد بیدآبادی پشت آن تقریظ نگاشت، و از فضل و علم و بزرگواری مؤلّف آن، مدح و ثنا گفته است. ایشان از علماء معروف اصفهان و ساکن محلّه چهارسوق درب شیخ از متفرّعات محلّه بیدآباد بوده است. سرانجام در ۱۴ صفر ۱۳۳۴ق در این شهر وفات یافت، و در تخت فولاد مدفون گردید، و بعدا فرزندش حاج آقا مجلس برای او تکیه و بقعه‌ای بنا نهاد، و در داخل بقعه و صحن و اتاق‌ها عدّه‌ای از علماء و حکماء و اطبّاء اصفهان مدفون شدند. مادّه تاریخ بنای بقعه این است: «قل ان الجنّه للمتّقین». تاریخ وفاتش این بیت است: یکی آمد برون ز الهام غیب آورد تاریخش: «شده طیّار سوی کوی حق روح ابوجعفر». [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۵.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۴۳.
[۳]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۳۱.
[۴]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۱، ص۲۶۷.
[۵]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۷۰.
[۶]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ۵۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۴۶. |