زیاد بن مروان قندیابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی، از اصحاب و راویان امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) و از محدثان واقفی‌مذهب در عصر امام رضا (علیه‌السّلام) بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) بود. نجاشی می‌نویسد: قندی از موالیان بنی‌هاشم بود و از آن دو امام بزرگوار حدیث نقل کرده است. راویانی چون ابن‌ابی‌عمیر، یعقوب بن یزید و محمد بن اسماعیل زعفرانی [۷]
کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۶۸.
از او حدیث نقل کرده‌اند.۲ - دیدگاه رجالشناسانعدهای از رجال شناسان زیاد بن مروان را از ارکان گروه واقفی و محدثی ضعیف و مردودالروایه خوانده‌اند. طبق گزارش کشّی، او از قوّامان و نمایندگان مالی امام کاظم (علیه‌السّلام) بود. پس از شهادت آن حضرت مبلغ هفتاد هزار دینار از اموال امام نزد وی ماند، از این‌رو زیاد امامت امام رضا (علیه‌السّلام) را نپذیرفت و درصدد تطمیع و تهدید یونس بن عبدالرحمان، مدافع امامت امام رضا (علیه‌السّلام) برآمد. با این همه، گروهی از دانشمندان علم حدیث و رجال، زیاد را اهل ورع، عالم، فقیه، ثقه و صحابی خاص امام کاظم (علیه‌السّلام) شمرده‌اند. ۳ - آثارکتاب الحدیث و اصل اثر زیاد بن مروان است. ۴ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. ۵ - پانویس۶ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۹، برگرفته از مقاله «ابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی». رده‌های این صفحه : اصحاب امام صادق | اصحاب امام کاظم | راویان از امام صادق | راویان از امام کاظم | راویان صاحب کتاب | راویان واقفی مذهب | صاحبان اصل | محدثان شیعه قرن 2(قمری)
|