روایت ملحونروایت ملحون، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری گفته می‌شود که به صورت عربی صحیح تلفّظ نشده. ۱ - معنای ملحون«ملحون» و «لحن» از یک ماده و ریشه هستند «لحن» به سکون «حا» خللی است که عارض بر الفاظ می‌شود آن گاه که گفته می‌شود: «لحن فلان فی کلامه» یعنی در سخن فلان شخص اعوجاج است الفاظ را به صورت عربی صحیح تلفظ نکرده است. ۲ - اقسام لحن«لحن» را به دو قسم جلی و خفی تقسیم کرده‌اند. مراد از لحن جلی خطا و اشتباه در اعراب کلمه است که در شناخت آن دانشمندان قرائت و دیگر دانشمندان مشترک هستند. «لحن خفی» مربوط به کیفیت تلفظ و اداء کلمات است که شناخت آن مختص به دانشمندان قرائت است که کیفیت تلفظ کلمات را از دهان پیشینیان دریافت کرده و ضبط نموده‌اند. با این فرض «روایت ملحون» روایتی است که لحن در آن صورت گرفته و به صورت عربی صحیح تلفظ نشده است. ۳ - دیدگاه علمادر مورد نحوه نقل «روایت ملحون» اقوالی است: ۱- واجب است راوی آن را اصلاح کند و صحیح را نقل کند به خصوص در لحنی که با نقل صحیح اختلاف معنایی ندارد آن گاه بگوید روایت ما چنین است. ۲- روایت ملحون را نقل کند سپس بگوید: صحیح آن این چنین است و صحیح را بیان کند. ۳- روایت را اگر چه به صورت ملحون شنیده به همان گونه نقل کند. ۴- هیچ یک از صحیح و اشتباه را نقل نکند چون صحیح را سماع نکرده است و خطا نیز از معصوم صادر نشده است. ۴ - تعبیرات مترادفاز روایت ملحون به حدیث ملحون و خبر ملحون نیز تعبیر شده است. [۱]
تهانوی، محمدعلی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج۴، ص۹۴-۹۵.
[۲]
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۳، ص۲۶۰-۲۶۱.
[۳]
عاملی، حسین بن عبدالصمد، وصول الاخیار الی اصول الاخبار، ص۱۵۵-۱۵۶.
۵ - پانویس
۶ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «روایت ملحون»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۹/۲۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|